درد هــا حبــس شـده در چـشـمت            نفــس ســوخــتــه ات پُــر آه است

ايــن هــمــه مــرد كــنــارت امــا            همنـشـيـن تو فـقـط يك چــاه است

دست تو ســايــه يك شهــر ولــي            سفــره ات نـان جــو و گنــدم بود

وسعـت دست كــريمت تا عــرش            جـيـب تو جـيـب هــمه مــردم بود

يـكــي يــكــدانــه حــق بــــودي و            آســمــان غيــر تو دلــدار نـداشت

در زمين حـيــف ولــي انـگــاري            حـرف هاي تو خــريــدار نداشت

بعد ســي ســال از آن روز تـلــخ            به در و كــوچه هنــوز حســاسي

روضه ات فرق سر منـشق نيست            كــشتـۀ صــورت ســرخ يــاســي

نـاگهــان فــزت و رب الكــعــبــه            بر لب سجــده سرخت گــل كــرد

بعد طــوفان شد و محــراب افتـاد            خــون پيــشانيتان غــل غــل كرد